Terapia EMDR

Terapia EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocesing) – Przetwarzanie i Odwrażliwianie za pomocą Ruchów Gałek Ocznych jest ustrukturalizowaną i opartą na dowodach naukowych formą terapii, która początkowo wykorzystywana była w pracy z osobami cierpiącymi na PTSD (zespół stresu pourazowego), jednak aktualnie jest metodą rekomendowaną przez WHO nie tylko jako metoda pracy z traumą, ale również w:  leczeniu traum rozwojowych, zaburzeniach nastroju, zaburzeniach lękowych, odżywiania, osobowości, uzależnieniach, a także w trudnościach w radzeniu sobie ze stresem i trudnymi emocjami.

Terapia EMDR opiera się na naturalnej zdolności mózgu do leczenia urazów psychicznych. W zdrowym, niezakłóconym procesie przetwarzania informacji mózg prowadzony jest w stronę adaptacyjnego rozwiązania. W przypadku nieprawidłowego przetworzenia przez mózg trudnych, traumatycznych doświadczeń,  dochodzi do ich „zablokowania” na poziomie pierwotnych struktur mózgu, co powoduje szereg reakcji emocjonalnych i reakcji somatycznych, które zakłócają codzienne funkcjonowanie.

Cechą charakterystyczną EMDR jest wykorzystanie stymulacji sensorycznej, najczęściej przez prowadzone ruchy gałek ocznych, choć mogą to być również bodźce dźwiękowe lub dotykowe, tzw. tapping czyli stymulacja, polegająca na naprzemiennym dotyku prawej i lewej dłoni.

Dzięki takiej stymulacji połączonej z obserwacją doznań, wspomnień czy emocji następuje przyspieszenie przetwarzania i integracji trudnych wspomnień i doświadczeń, co prowadzi do zmniejszenia negatywnego wpływu emocjonalnego i poprawy jakości życia ponieważ trudne wspomnienia nie wpływają długotrwale na nasze samopoczucie.